آیا (1-3)-β-D-گلوکان حلقه مفقوده از ارزیابی کنار تخت تا درمان پیشگیرانه تهاجمی است

کاندیدیازیس مهاجم یک عارضه مکرر تهدید کننده زندگی در بیماران بدحال است.تشخیص زودهنگام و به دنبال آن درمان سریع با هدف بهبود نتیجه از طریق به حداقل رساندن استفاده غیر ضروری ضد قارچی یک چالش بزرگ در محیط ICU است.بنابراین انتخاب به موقع بیمار نقش کلیدی برای مدیریت بالینی کارآمد و مقرون به صرفه ایفا می کند.رویکردهای ترکیبی از عوامل خطر بالینی و داده‌های کلونیزاسیون کاندیدا، توانایی ما را برای شناسایی زودهنگام چنین بیمارانی بهبود بخشیده است.در حالی که ارزش اخباری منفی امتیازات و قوانین پیش‌بینی تا 95 تا 99 درصد است، ارزش اخباری مثبت بسیار کمتر است و بین 10 تا 60 درصد متغیر است.بر این اساس، اگر یک نمره مثبت یا قانون برای راهنمایی شروع درمان ضد قارچی استفاده شود، ممکن است بسیاری از بیماران به طور غیر ضروری تحت درمان قرار گیرند.نشانگرهای زیستی کاندیدا مقادیر پیش‌بینی مثبت بالاتری را نشان می‌دهند.با این حال، آنها فاقد حساسیت هستند و بنابراین قادر به شناسایی همه موارد کاندیدیازیس مهاجم نیستند.سنجش (1-3)-β-D-گلوکان (BG)، یک آزمایش آنتی ژن پان قارچی، به عنوان یک ابزار مکمل برای تشخیص مایکوزهای مهاجم در بیماران هماتوآنکولوژیک پرخطر توصیه می شود.نقش آن در جمعیت ICU ناهمگن تر هنوز باید تعریف شود.استراتژی های انتخاب بالینی کارآمدتر همراه با ابزارهای آزمایشگاهی کارآمد برای درمان بیماران مناسب در زمان مناسب با پایین نگه داشتن هزینه های غربالگری و درمان تا حد امکان مورد نیاز است.رویکرد جدید پیشنهاد شده توسط Posteraro و همکارانش در شماره قبلی Critical Care این الزامات را برآورده می کند.یک مقدار مثبت BG در بیماران پزشکی که با سپسیس در ICU بستری شده بودند و انتظار می‌رفت بیش از 5 روز بماند، قبل از ثبت کاندیدمی 1 تا 3 روز با دقت تشخیصی بی‌سابقه‌ای بود.استفاده از این غربالگری قارچی یک نقطه ای بر روی یک زیرمجموعه منتخب از بیماران ICU با تخمینی 15 تا 20 درصد خطر ابتلا به کاندیدمی یک رویکرد جذاب و بالقوه مقرون به صرفه است.اگر توسط تحقیقات چند مرکزی تأیید شود و به بیماران جراحی در معرض خطر بالای کاندیدیازیس تهاجمی پس از جراحی شکم گسترش یابد، این رویکرد طبقه‌بندی خطر مبتنی بر بیزی با هدف به حداکثر رساندن کارایی بالینی از طریق به حداقل رساندن استفاده از منابع مراقبت‌های بهداشتی، ممکن است مدیریت بیماران بدحال در معرض خطر را به طور قابل ملاحظه‌ای ساده کند. کاندیدیاز تهاجمی