این سری از روش ها با استفاده از آنتی ژن ویروسی خاص برای شناسایی آنتی بادی ها در سرم بیماران، از جمله تشخیص آنتی بادی های IgM و اندازه گیری آنتی بادی های IgG هستند.آنتی بادی های IgM در چند هفته ناپدید می شوند، در حالی که آنتی بادی های IgG برای سال ها باقی می مانند.ایجاد تشخیص عفونت ویروسی از نظر سرولوژیکی با نشان دادن افزایش تیتر آنتی بادی علیه ویروس یا با نشان دادن آنتی بادی های ضد ویروسی کلاس IgM انجام می شود.روش های مورد استفاده شامل تست خنثی سازی (Nt)، تست تثبیت مکمل (CF)، تست مهار هماگلوتیناسیون (HI) و تست ایمونوفلورسانس (IF)، هماگلوتیناسیون غیرفعال و ایمونودیفیوژن می باشد.
الف. سنجش های خنثی سازی
در طی عفونت یا کشت سلولی، ویروس می تواند توسط آنتی بادی اختصاصی خود مهار شود و قابلیت عفونت را از دست بدهد، این نوع آنتی بادی به عنوان آنتی بادی خنثی کننده تعریف می شود.سنجش خنثی سازی برای تشخیص آنتی بادی خنثی کننده در سرم بیماران است.
ب. سنجش تثبیت مکمل
از روش تثبیت کمپلمان می توان برای بررسی وجود آنتی بادی یا آنتی ژن خاص در سرم بیمار استفاده کرد.این آزمایش از گلبول های قرمز گوسفند (SRBC)، آنتی بادی ضد SRBC و مکمل، همراه با آنتی ژن اختصاصی (اگر به دنبال آنتی بادی در سرم) یا آنتی بادی خاص (اگر به دنبال آنتی ژن در سرم است) استفاده می کند.
ج. سنجش های مهار هماگلوتیناسیون
اگر غلظت ویروس در نمونه زیاد باشد، وقتی نمونه با گلبول های قرمز مخلوط می شود، شبکه ای از ویروس ها و گلبول های قرمز تشکیل می شود.این پدیده هماگلوتیناسیون نامیده می شود.اگر آنتی بادی علیه هماگلوتینین ها وجود داشته باشد، از هماگلوتیناسیون جلوگیری می شود.در طول آزمایش مهار هماگلوتیناسیون، رقت های سریالی سرم با مقدار مشخصی از ویروس مخلوط می شود.پس از انکوباسیون، گلبول های قرمز اضافه می شود و مخلوط به مدت چند ساعت باقی می ماند.اگر هماگلوتیناسیون مهار شود، گلوله ای از گلبول های قرمز در انتهای لوله تشکیل می شود.اگر هماگلوتیناسیون مهار نشود، یک لایه نازک تشکیل می شود.
زمان ارسال: اکتبر-15-2020